Door Jos Kapteijns
Zaterdag 14 februari 2004 vond er weer een achromatopsiedag plaats. 's Middags kon men onder meer deelnemen aan de workshop Volwassenen met achromatopsie.
Aanwezig waren Iris Stekelenburg, Carola van Nuyl met zoontje Guido van twee. Janick en Roel, Mieke Heemskerk, Jan Pasteuning en Susanne, Martin Middelkamp en Annemiek, Paul Verharen en Gitty van der Art, Jos Kapteijns.
Extra gast was Piet Venemans. Hij is bezig met een bewegwijzering in een ziekenhuis in Amstelveen en wil ook graag rekening houden met achromaten.
We inventariseerden over welke onderwerpen we het wilden hebben. Als eerste was dat 'op pad'. Veel mensen met achromatopsie blijken moeite te hebben met het vinden van het juiste adres, de juiste route. Ook over sociale contacten en sport wilden we het graag hebben. Tot slot een vraag aan de aanwezige, goedziende partners: Hoe ervaar je het om partner te zijn van iemand met achromatopsie?
Enkele uitspraken:
'Ik kijk heel vaak om als ik ergens naar toe ga om de weg terug te herkennen.'
'Een collega vroeg of ik een keer een kop koffie bij hem thuis kwam drinken. Maar ik zag er tegenop omdat ik niet wist waar hij woonde. Al die tuinpaadjes af om de huisnummers te kunnen lezen…'
'Ik stap van m'n fiets af, pak m'n rood-wit gestreepte herkenningsstok en steek met m'n fiets de straat over. Dat baart opzien.'
'Als ik met iemand meerijd, zit ik altijd te kletsen op cruciale momenten, waardoor we de afslag missen. Ook ga ik er altijd van uit dat de chauffeur de weg wel weet. Dat is lang niet altijd het geval. Tegenwoordig print ik daarom een routebeschrijving uit, zodat ik die kan voorlezen. Want borden lezen, dat wordt niks'.
'Ik zat in het theater op de derde rij en gebruikte een toneelkijkertje. De cabaretier maakte daarover een opmerking richting de hele zaal.'
'Jullie zien dat ik met m'n ogen knipper of knijp, dat komt niet omdat ik gisteren in de kroeg heb gezeten maar omdat ik slecht zie.'
'Ik vind het niet leuk dat mensen tegen mij zeggen: 'Jij kunt toch geen autorijden, dus jij kunt altijd drinken en dan rijdt je vriendin wel.'
'Ik vond het nooit zo leuk dat vriendinnen het tijdens het uitgaan alleen maar hadden over andere mensen die ik toch niet zag.'
'Lopende buffetten zijn een ramp. Ik had m'n bord vol versieringen geschept, zoals ananas die bestemd was als decoratie.'
'Combineren van kleding blijft moeilijk. Daarom koop ik gewoon altijd veel zwarte broeken.'
'Ik houd bij het kopen van kleding toch rekening met de kleur. Als iets bij navraag grijs blijkt te zijn hoef ik het niet, want dat klinkt zo saai. Terwijl ik alles in grijstinten zie…'
'Een hele hoop dingen die ik niet zie, interesseren me ook niet.'
'Handstand overslag, ik zou niet weten hoe ik het vroeger gedaan heb, maar ik doe het niet meer.'
'Ik heb één keer geskied. Dat vond ik geweldig, maar ik zou het nooit meer doen.'
'Ik skiede altijd achter mijn zingende vader aan, Lastiger wordt dat als er en toe een zingende Duitser langskomt.'
'Ik heb je door, jij ziet gewoon geen gevaar.'
'Ik wandel veel, maar dat is meer noodzaak dan dat ik het zelf wil.'
'Sporthal De Mix in Nieuwegein organiseert skeelercursussen voor blinden en slechtzienden.'
'Ik vind die fitnessapparaten niks. In rode cijfers wordt op een zwart display aangegeven hoe hard je gaat. Dat kan ik dus niet lezen.'
'Ik ben heel overbezorgd. Ik vond het bijvoorbeeld vervelend dat mijn partner na de trein ook de metro en de tram moest nemen om mij op te zoeken.'
'Ik vind het een kleine moeite mijn partner in de gaten te houden, zodat we elkaar niet kwijtraken in uitgaansgelegenheden bijvoorbeeld.'
'Ik vind het jammer dat ik altijd de beslissing moet nemen over de kleur van de inrichting van ons huis bijvoorbeeld. Welke kleur krijgen de muren? Ik zou het leuker vinden dat samen te bepalen. Maar het is geen groot probleem ofzo.'
'Het is voor mij zo'n automatisme er op te letten dat mijn partner niet onder een auto loopt, dat ik ook automatisch bezorgd ben wanneer ik met goedziende vrienden op stap ben.'
Wie weet gaan we de volgende keer wel met een groep achromaten naar het museum of een skeelercursus volgen. Daarvoor lijkt best animo te zijn. Zaterdag 2 oktober a.s. is er trouwens weer een middag voor volwassenen met achromatopsie in het Tingenhuis te Utrecht.
Op pad
Sociale contacten
Sport
Partners aan het woord