zichtbaar gemaakt

Jaap van der Hoest

Natuur door een prismaloep
en alles lijkt overdreven.
De nerven van het bloemblad,
meeldraden en stampers,
details, zij komen tot leven.
Eerst oog voor het geheel, vaag,
er was alleen maar een totaal.
Een stadium is nu verlaten.

Achter het bollend glas
worden vlekken ontsluierd.
Het leven is fijn.
Niets is er zonder
deeltjes. Daaruit bestaan
ook wij, eigenwijze mensen.

De transparantie vergroot
en verheldert het leven.
Eerst het slechte zien ontkend,
niet aangenomen wat werd gegeven.
Nu is er zichtbaarheid.
En de schellen vallen jubelend
van ontvankelijk geworden ogen.